In Nuenen, vlakbij Eindhoven, werd deze week het Van Gogh-fietspad van designer Daan Roosegaarde in gebruik genomen. Honderdduizenden stukjes kunsthars in het beton slaan overdag licht op en geven dat ’s nachts weer af. De inspiratie voor het patroon haalde hij bij de Sterrennacht van Van Gogh. Die straks 125 jaar geleden stierf, het fietspad is gelijk de start van een heus Van Gogh-jaar.
Het groen-blauw oplichtende pad is van een onwezenlijke schoonheid, en doet erg poëtisch aan. Het lijkt wel een kunstwerk. Maar het is vooral erg functioneel. Studio Roosegaarde klopte ervoor aan bij bouwgroep Heijmans. Samen gaan ze op zoek naar innovatieve wegbekledingen die rijden ’s nachts veiliger maken. En tegelijk mooier ook.
Koken kost geld natuurlijk. In deze eerste strook van bijna 700 meter stopten ze 700.000 euro, of 1.000 euro per lopende meter. Dat is een pak meer dan de prijs van een gewoon fietspad. Een vijfvoud zowat, al is dat gerekend zonder klassieke verlichting. En het mist ook elke vorm van poëzie, of zoals Roosegaarde het noemt: technopoëzie. Ja, doe ons maar wat Roosegaarde-paden. Op de nog onverlichte Scheldedijk tussen waar we wonen en het ZNOR-hoofdkwartier, bijvoorbeeld.
