Het tijdschrift Oogst is erin geslaagd zich na drie nummers volwaardig op de kaart te zetten. ‘Een tentoonstelling op papier’, zo luidt de baseline van het magazine dat over beeldende kunst, literatuur en film wil schrijven “op een tijdloze manier.”
Initiatiefnemers Jozefien van Beek en Frederik Willem Daem kiezen “in tijden en clicks bewust voor papier en traagheid”. Ze zetten het tijdschrift begin 2014 op poten via crowdfunding en riepen de Vrienden van Oogst in het leven. Kwestie van hun onafhankelijkheid te kunnen garanderen. En dat is een slimme zet. Vier keer per jaar proberen ze onder woorden te brengen “waarom kunst, literatuur en film je zo kunnen raken.” Bij elk van de vier nummers zit een gelimiteerde editie van een kunstwerk dat speciaal voor Oogst gemaakt is door Rinus Van de Velde, Nicolas Karakatsanis, Helmut Stallaerts en tot slot Adrian Ghenie.
Overstijgt Oogst echt de waan van de dag? Dat moet je voorlopig nog met een korreltje zout nemen. Oogst oogt verzorgd en eigentijds. Het is ongetwijfeld een bijzondere verrijking van het magazinelandschap. Maar zijn de bijdragen werkelijk diepgravender dan de krantenbijlages, waar ze zich zo graag tegen afzetten? Een longread in een kwaliteitskrant is vaak langer dan de Oogst-artikelen en er zijn best nog genoeg tijdschriften die stevige lectuur bieden. Natuurlijk moet dit magazine de tijd krijgen om zijn volle ontplooiing te vinden. “De inhoud is niet afhankelijk van de actualiteit en krijgt daardoor de kans om traag te groeien”, zeggen de initiatiefnemers. Wie weet moet Oogst nog vaker muurtjes neerhalen én niet te veel in eigen vijvers vissen? Soms is het magazine ook een tikje te braaf. Iets meer smoel zou het blad goed doen.
Toch is Oogst volume 3 zonder meer een prettige leeservaring. Origineel is de reportage van Lander Deweer, de journalist die zich onlangs met Matthias De Clercq en Marijke Libert verenigde in het gloedvolle schrijfcollectief Jaagpad. Hij reed mee in de oldtimer van Ever Meulen. De tekenaar vertelt hem in Oogst VOL 3 achter het stuur wat Brussel betekend heeft voor werk en leven en prijst de omgeving van het Jubelpark. Verder in Oogst ook Benjamin Verdonck over de mentale worstelingen waarmee elk maakproces, de Japanse fotografe Rinko Kawauchi selecteerde beelden uit haar oudste boeken, en de reus van de conceptuele kunst John Baldessari wordt geïnterpreteerd door reclamemaker Jens Mortier en galerist Simon Delobel. Bent Van Looy roept zijn kijkervaring na Starship Troopers van Paul Verhoeven weer op, Christophe Van Gerrewey schrijft alweer bevlogen over Marcel Proust en er is nieuwe fictie van Jori Stam en Rebekka de Wit, die onlangs debuteerde met We komen nog een wonder tekort. En zo komt Oogst dicht in het spoor van het Nederlandse Das Magazin, bij momenten ook in de vormgeving. Als extra is er een kunstwerk van Helmut Stallaerts.
OOGST Magazine, www.oogstmagazine.be, Op 18 december verschijnt het vierde nummer van de jaargang 2015.
