Donker en extatisch, vol angst maar ook vol beroezing. Zo komt de erotische fotografie van de Nederlandse fotograaf Sanne Sannes (1937-1967) op je af. Nu is zijn werk samengebracht in een somptueuze catalogus van uitgeverij Hannibal.
Sannes, die kort na zijn dertigste verjaardag op tragische wijze om het leven kwam bij een auto-ongeluk, was slechts acht jaar actief als fotograaf. Maar in die korte tijdspanne wist hij de traditionele Nederlandse fotografie tegen de haren in te strijken. En dat voor een man die zijn brood verdiende via opdrachtwerk voor onder meer Libelle, Margriet en Panorama. Vooral zijn grofkorrelige vrouwenportretten overleven met verve de roerige jaren zestig. Er zit een prachtige ritmiek in deze parade van wulpse, romige én genotzuchtige lichamen: duister en intiem, met een gevaar dat constant op de loer ligt.
Ze ogen als dynamische filmstills – en nee, dat is geen paradox. Geen wonder: Sannes had ook de ambitie om filmregisseur te worden en hij schreef talloze scenario’s waarvan er een uitgevoerd raakte: Dirty Girl (1965). Soms verminkt hij opzettelijk de beelden, af en toe maakt Sannes zelfs krassen op de negatieven. De anarchist Sannes kon met zijn favoriete modellen als Anna Beeke (zelf vermaard geworden met haar fotoboek The Virgin Sperm Dancer) en Marina Schaper tot de limiet gaan. Ze flirten met de camera en zijn bereid zich volkomen over te leveren. En dat gebeurde ook. Sannes gaf zijn vriendinnen desoriënterende aanwijzingen of complimentjes, wandelde met hen door de bossen of maakte cynische grapjes om zo de gewenste poses te krijgen, zo meldt het voorwoord. Dit fabuleuze overzichtsboek – let op de scherpe contrastafdrukken – dompelt je van dichtbij onder in zijn destijds rebelse, expressieve oeuvre, dat zich weinig gelegen liet liggen aan technische akkefietjes.
Dirk Leyman
Copyright/Archief Sanne Sannes, door Johan ten Berg, Rob Sannes en Jan Wolffensperger, Hannibal Publishing, 236 pagina’s, 39,95 euro.
[wzslider interval=”2500″ transition=”‘slide’”]