Van alle expo’s bekoren overzichtsexpo’s ons het meest. Zoals die heerlijke tentoonstelling over het werk van de nog actieve Gerhard Richter, onlangs in het S.M.A.K. En datzelfde museum maakt ook nu weer zeven zalen vrij voor het eerste postume museale overzicht van het werk van Raoul De Keyser (1930-2012), met de passende titel ‘oeuvre‘. Dergelijke expo’s tonen de bezoeker meer dan alleen de werken, ze leggen door de tientallen jaren die ze overspannen ook mooi de ziel en de essentie van een kunstenaar bloot. Zeker bij artiesten met een internationale klasse en kwaliteit zoals de Keyser en Richter krijg je zo een ongemeen boeiend inzicht in zowel hun evolutie als de rode draad doorheen hun hele werk.
Deze nieuwe expo over Raoul De Keyser telt 120 schilderijen en is hoofdzakelijk chronologisch gerangschikt. Dat is fijn bij een overzichtstentoonstelling, want zo wandel je van de beginjaren – hij startte zijn carrière in 1964 – langzaam naar het eindpunt. Dat vind je in de grootste zaal van het museum, waar zijn kleinste werken hangen, de laatste uit 2012. Op dat moment gaat het schilderen moeizaam, maar die beperking toont tegelijk ook de sterke lijnen van zijn oeuvre, die dan helemaal komen bovendrijven.
Uitzondering op de chronologische aanpak is de derde zaal, die de architecten Robbrecht & Daem inrichtten tot een soort caleidoscoop van zijn hele werk. Hier zie je goed waarom men hem een painter’s painter noemt: constant heeft hij zich beziggehouden met het exploreren en het ondervragen van het medium ‘schilderkunst’. Zo overschildert hij zijn eigen werk, of maakt hij kleine en grote versies ervan. Andere keren bewerkt hij ook de zijkanten van de schilderijen, of gaat hij nog een stap verder en komt hij uit op 3D-objecten. Of verdiept hij zich in het effect dat een schijnbaar eenvoudige penseelstreek veroorzaakt op een doek.
Zijn inspiratiebron ligt vaak dichtbij, in de buurt van zijn atelier in Astene-Deinze. Aan de overkant was het gras inderdaad groener, hij geraakt gefascineerd door de witte lijnen op het voetbalveld, en andere elementen zoals doelnetten. Of door de Leie, de natuur, de boten. De felle kleuren die een groot deel van zijn werk typeren, vinden hun oorsprong in die natuur, in wat hij buiten ziet. Het groen van het gras, het wit van de kalklijnen, het blauw van de lucht. En nog iets karakteristieks dat telkens terugkeert in zijn werk: het samengaan van het figuratieve met het abstracte. Een sterke combinatie die blijft boeien, doorheen zijn hele oeuvre.
‘Oeuvre‘ van Raoul De Keyser, in het S.M.A.K., nog tot en met 27 januari 2019. Bij deze tentoonstelling verscheen ook een catalogus in naar keuze het Nederlands, Duits of Engels, met o.a. meer dan 200 werken op 240 pagina’s.
