Vandaag raakte de naam van de nieuwe Dichter des Vaderlands 2016 bekend: de Brusselse scenariste, actrice én dichteres Laurence Vielle. De huidige – Charles Ducal – doet ondertussen onverdroten verder en focust daarbij speciaal op jongeren en poëzie. Want zonder hen geen nieuwe lente, geen nieuw geluid. In zijn nieuwe, negende gedicht dat ook al vandaag het licht ziet, gaat het over hen. Hij draagt dit nieuwe werk vanavond voor tijdens het nieuwe poëzie-evenement ROTSPALEIS. Dat gaat ook op zaterdag door, op de UNESCO World Poetry Day. Op die dag brengt Charles Ducal de Franstalige versie van zijn nieuwe gedicht in première in La Maison de la Poésie in Amay, waar ze Nouvel An Poétique vieren. Maar u moet niet per se naar Antwerpen of Amay, u leest het verse gedicht van Charles Ducal gewoon hier.
NOOIT FOUT
of Lof van het avontuur
Zij lopen op jonge vingers
te fluiten als veroveraars
op een vreemde kust,
waar andere vingers nooit eerder.
Zij hoeven niets te betekenen,
lopen toevallig, zich niet bewust
van de lucht die al is ingekleurd
en de richtlijnen onder het gras.
Hun sporen maken geen wegen,
geen bruggen, zij lopen verloren
in het moeras, waarboven zij
dwaallichtjes plukken, verrukking
die in hun mond openspat.
Daar komen geen padden van
en geen goud, alleen het vrolijk tikken
van druppels op een geduldige steen.
Soms in het rood, dat is even schrikken.
Want het loopt soms verkeerd,
maar nooit fout.
Charles Ducal
