Nog tot 1 november kun je in galerie eyeLoco te Antwerpen terecht voor een expo van kunstenaar Elke Andreas Boon, waarin zowel nieuw als oud werk met elkaar in confrontatie gaan. ‘Pointes,’ is een broze zoektocht naar schoonheid. En die kan zowel op zee als in een fragiele tekening schuilen.
Elke Andreas Boon is in de kunstwereld al lang geen onbekende meer. Ze vestigde haar naam met talrijke tentoonstellingen in binnenland (Fotomuseum Antwerpen, Museum Dhondt-Dhaenens…) en buitenland (De Brakke Grond, Amsterdam, Guangdong Museum of Art, China, Camara Oscura, Madrid…) en de verschijning van haar werk in boekvorm (Monologen, Ludion). Voor ‘Pointes,’ graaft dichteres en kunstcritica Inge Braeckman als curator in het oeuvre van Elke Andreas Boon, die voor deze tentoonstelling tevens nieuw foto- en videowerk, tekeningen en borduurwerk maakte. Elke Andreas Boon gaat niet op zoek naar volmaaktheid. ‘Schoon’ is voor haar datgene wat zich bevindt in de sfeer van het vergankelijke, het aardse, het menselijke. Op haar eigentijdse en typische manier herdefinieert Elke Andreas Boon schoonheid soms ook als pijn, broosheid, een scheur in een blad papier, een wonde bij een kind… Ze gebruikt in haar werk vaak haar eigen bloed, dat enerzijds pijn symboliseert maar ook haar DNA, haar identiteit, waardoor de kunstenaar haar werk wordt én omgekeerd. ‘Pointes,’ verwijst naar ‘een punt maken’, en naar ballerinaschoenen: meisjes moeten pijn lijden om tot de ultieme schoonheid te komen.
De tentoonstelling in eyeLoco maakt een hecht gecomponeerde indruk en biedt talloze aanknopingspunten om in haar universum binnen te treden én je onder te dompelen. Een foto van een boot en een golfslag krijgt onbewust een actuele lading omdat Elke Andreas Boon haar beelden ‘openstelt’. Majesteitelijk trotseert het in drieën ‘gefileerde’ vrachtschip de ongedurige zee. Het beeld zuigt de aandacht naar zich toe en krijgt een prominente plaats in de witte, fraaie exporuimte van eyeLoco, weids en intiem tegelijk. Er zijn ook heel wat tekeningen te zien. Met haar ‘Broken Cities’ en ‘Pierced Cities’ maakt Elke Andreas Boon de fragiliteit van hedendaagse steden zichtbaar en geeft aan hoe vergankelijk stenen en steden kunnen zijn. Haar tekeningen van baby’s in zachte tonaliteiten getuigen van dezelfde kwetsbaarheid. “Elke Andreas Boon toont ons van de dingen des levens beide kanten, vaak gelieerd aan een uitdagende erotiek en tegelijk aan verstilling. Daarbij verliest ze de humor nooit uit het oog. Denken we maar aan de foto waarop ze ons recht aankijkt terwijl ze een chewing gum blaast. Of aan het beeld waar ze met confetti woorden maakt”, aldus curator Inge Braeckman. Let u trouwens ook even op de video van de Cheerleaders for Art-performance, nog zo’n relativerende noot. Voor Elke Andreas Boon is schoonheid geen doel op zich. Schoonheid valt samen met ethiek en inzicht in haar werk, dat steeds vaker verwijst naar actuele vraagstukken. Want haar bootfoto’s krijgen door de vluchtelingendrama’s in de Middellandse Zee een wel heel prangende dimensie. De zeegezichten herinneren dan weer enigszins aan het wolkenzwerk bij J.M.W. Turners mariene schilderijen. Elke Andreas Boon speelt met referenties.
Dirk Leyman
‘Pointes,’ loopt in eyeLoco Gallery in Antwerpen-Berchem, De Brouwersstraat 5, nog tot zondag 1 november. Vrij toegankelijk, openingsuren: donderdag en vrijdag van 18u tot 21u en zaterdag en zondag van 14u tot 18u. Zie ook deze bijdrage over EAB’s werk op Flanders Today.
